Monday, January 8, 2007

dialog merdeka


HASSAN : Dari mana kau Milah?

MILAH : Dari rumah Mak Cik Leha. Ramai orang kat sana. Seronok dia cerita pasal kita nak merdeka.

HASSAN : Seronok saja tak cukup Milah. Semangat kena ada. Ini bukan benda main-main. (Merenung Milah) Eh, biasanya aku lihat kau bukan main bergaya lagi. Mana pergi gelang kau?

MILAH : Tak ada bang...

HASSAN : Tak ada? Mana perginya? Ajaib sungguh. Kau bukan main sayang lagi dengan benda tu.

MILAH : Kerana sayanglah benda tu dah tak ada.

HASSAN : Lain macam aje cakap kau ni... Kau marah aku?

MILAH : Saya tak pandai macam abang, macam Mak Cik Leha. Abang boleh cakap pasal merdeka. Semua orang dengar, semua orang suka. Saya tak reti itu semua.

HASSAN : Habis, apa kena mengenanya gelang dengan merdeka tu pulak.

MILAH : Saya dah jual bang. Sebab saya sayang gelang tu, saya jual.

HASSAN : Tak menyesal?

MILAH : Saya akan menyesal kalau tak jual gelang tu. Saya tengok semua orang buat apa saja. Ada jual pisang nak tolong tunku cari wang pergi ke London. Jadi saya jual gelang, saya derma untuk bantu tunku. Hanya itulah sumbangan yang saya dapat buat, bang. Kita nak merdeka bang. Bukan ada peluang lain, hanya kali ini aje. Salahkah saya buat begitu??

Hassan : Tak salah Milah. Tak salah....
Share this article :

0 comments: